- اجاره نشینی (اِ رَ / رِ نِ)
مستأجر بودن، امرود
معنی اجاره نشینی - جستجوی لغت در جدول جو
- اجاره نشینی
مستاجر بودن
- اجاره نشینی
الإيجار
- اجاره نشینی
Tenancy
- اجاره نشینی
location
- اجاره نشینی
租赁
- اجاره نشینی
ভাড়ার অধিকার
- اجاره نشینی
аренда
- اجاره نشینی
Mietverhältnis
- اجاره نشینی
оренда
- اجاره نشینی
najem
- اجاره نشینی
کرایہ داری
- اجاره نشینی
kira süresi
- اجاره نشینی
ukodishaji
- اجاره نشینی
locação
- اجاره نشینی
임대
- اجاره نشینی
賃貸
- اجاره نشینی
किरायेदारी
- اجاره نشینی
penyewaan
- اجاره نشینی
การเช่า
- اجاره نشینی
huurperiode
- اجاره نشینی
arrendamiento
- اجاره نشینی
locazione
- اجاره نشینی
שְׂכִירוּת
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آنکه در محل اجاره ای به سر می برد و به صاحب خانه اجاره بها می دهد، مستاجر
(کَ / کِ رَ / رِ نِ)
لغت نامه دهخدا
انزواطلبی: خواست که بعدخراب البصره پای از میان کار کشیده دارد و دست به آغوش کناره نشینی و انزوا فراکند. (جهانگشای جوینی)
مستأجر.
- امثال:
اجاره نشین خوش نشین است، یعنی مستأجر هر جا را که نپسندد به آسانی تواند ترک کردن وجای دیگر اجاره کردن
- امثال:
اجاره نشین خوش نشین است، یعنی مستأجر هر جا را که نپسندد به آسانی تواند ترک کردن وجای دیگر اجاره کردن
مستاء جر آنکه در خانه و ملک دیگری جای گزین میشود: (اجاره نشین خوش نشین است) (مثل)
((اِ زِ))
فرهنگ فارسی معین
رخصت دادن، رخصت، گواهی صلاحیت دادن فتوی به کسی از طرف یک عالم، آن که در محل اجاره ای زندگی می کند، مستأجر
اجاره دار، کرایه نشین، مستاجر
متضاد: موجر
متضاد: موجر